4

Minimalismus Challenge - Turkish


Basliktan okudugunuz gibi bir meydan okuma etkinligi var planda :)
Buradaki "minimalismus" bize birseylerin aza indirgenecegini de isaret etmis oluyor. Yani bir nevi hayatimizdaki fazlaliklari hafifletmek...Hem bu tip Challenge'ler sacmalik boyutuna ulasmadigi sürece ve faydali sekildeyse hayata renk katmis oluyor rutini bozarak ;) 
Ben bunu Facebook'ta Fotograf Grubu'mda (Photo Lounge Viyana'da) gerceklestirecegim ama belki baska katilmak isteyen olursa diye blogumda da paylasmak istedim.
Haydi o zaman 20 Eylül hep beraber 30 gün neler yapacagiz listeye bakalim:

20 Eylül: Okudugun bir kitabi istedigin birine hediye et.
21 Eylül: Bugün sadece su ve sekersiz caylar ic.
22 Eylül: Alti saatligine telefonunu kapat.
23 Eylül: Uzun süredir giymedigin bir ayakkabini hayatindan cikar.
24 Eylül: Telefonundaki fazlalik (hic iletisime girmedigin) kontaktlari sil.
25 Eylül: Tek basina yarim saatlik bir yürüyüs yap.
26 Eylül: 24 saat icinde hicbirsey satin alma.
27 Eylül: Kitapligini güzelce bi düzenle.
28 Eylül: Bugün hic makyaj yapma.
29 Eylül: Bugün birine hediye ver.
30 Eylül: Calisma masani düzenle.
 1 Ekim: Bugün hic Tv izleme.
 2 Ekim: Ciddiye alarak sadece ona konsantreli bir sekilde bulasik yika.
 3 Ekim: Mevsimsel gidalardan bir yemek pisir.
 4 Ekim: Köpüklü bir banyo yap.
 5 Ekim: Epeydir iletisim kurmadigin birini ara hal hatir sor.
 6 Ekim: Desktop'unu piril piril yap, düzenle.
 7 Ekim: 15dk. sessiz bir ortamda hicbirsey yapma.
 8 Ekim: 2 yildir giymedigin bir (istersen birkac) parcayi gardrobundan cikar, vedalas.
 9 Ekim: 45dk. yürüyüs yap.
10 Ekim: Bugün cay, kahve, tatli, hazir gida...vs. yok.
11 Ekim: Yeni birsey dene (daha önce yapmadigin!).
12 Ekim: 2018'e kadar yapilabilecek ufak hedefler belirle kendine.
13 Ekim: Bir gazete ya da dergi satin alip oku.
14 Ekim: Hayatindaki sükür sebeplerini düsün, dua et, tesekkür et.
15 Ekim: Saat 17'ye dek sosyal medyaya takilma, bildirimleri kapat.
16 Ekim: Bugün sikayet etmeme günü, hicbirseyden sikayet etmek yok.
17 Ekim: Bir günlük yaz, bosalt icinde ne varsa, ilerde okumak üzere bir kutuya kaldir.
18 Ekim: Aylardir kullanmadigin bir cantandan kurtulma zamani geldi.
19 Ekim: Alisveris yerlerinde (caddede...vs.) gezin, hicbirsey almadan eve gelmis ol.

Bittiiii :)

Insallah bu aslinda zor olmayan listeyi hergün pes etmeden uygulayalim, yarida birakmak yok ona göre :) Sonrasinda size kattigi duygulari, deneyimlerinizi de benimle paylasirsaniz cok sevinirim :)

0

Tozlandim



Son zamanlar birikmis olan kirginliklarimin benim enerjimi düsürdügünü hissediyorum: Insan söyleyemediklerinin yükünü tasiyormus...
Söylesen bi dert söylemezsen ayri... Konusmak zor ama susmak daha zor...
Hayattan istediklerim aslinda ortadaydi hep, hic karmasik bir kisi olmadim: 
Mesela yakinlarim tarafindan yanlis anlasilmak en nefret ettigim seylerdendir. Yahu beni taniyorsunuz ama siz, yoksa tanimiyor musunuz? Ya da taniyor gibi mi yapiyordunuz?
Yani ben neden yakinimdakilere kendimi ifade etmeye, böyle demek istemistim demek zorunda kaliyorum!
Mesela güvenmek, huzur bulmak istiyorum sevdiklerimin yaninda ama hep en yakin zannettiklerim yoruyor beni. Yani samimi bir itiraf bu, suan cok üzgün olsam gidip kucaginda aglayabilecegim kimse yok. Ufacik Mahir'imin kafama dokunup "ciciiis ciciiiis" yapip beni teselli etmesi en büyük zenginligim oldu. Yani tabiki birileri cikar teselli eder ama onlarin tesellisi kuru kaliyor iste. 
Sonra diyorum kendi kendime, ahh be hayat zaten böyleydi, sen yas oldu 35 yeni actin gözlerini. Önceden pembe görmeye calistigindan görememissin. Belki artik yoruldugundan pembe gözlükleri de cikarir olmussun...
Ya bu deveyi güdersin ya bu diyardan gidersin. Iste gidemedigimden gütmeye calisiyorum.

Bunlari hissetmeme sebep olan herkese kirginim.
Mutlulukla gülerkenleri yorgun gözlerimi farketmediniz mi yoksa? Gözlerimin taa icinin feri sönmüs bi kere...Ya da soluk bir cicek misali iste. Yakinima gelip gelip seyretmek yerine, biri dibimdeki otlari koparsa, biri az sulasa, digeri sadece konussa sevse...belki yeniden canlanirdim? Ama siz benim soldugumu bile farkedemediniz dogru ya! Bendeki de laf iste. Bosverelim, sizler nasilsiniz?

#BugündeBöyle
0

Lavera, dogal arayanlara...


Bugün kozmetik blogcularina özenecegim biraz ve epeydir tavsiye etmek istedigim bir marka hakkinda yazacagim. Lavera belki ismini daha önce duydugunuz bir markadir, özellikle yurtdisinda olanlar biliyor olabilir... Sizler de benim gibi her önünüze gelen kozmetigi kullanmayi sevmiyorsaniz ve dogal icerikli ürünlere eliniz gidiyorsa kesinlikle denemenizi öneriyorum. Yani ne sponsor ne de reklam icin yaziyorum bu yaziyi tamamen sadece memnuniyet üzerine :)
Fotografta kullandiklarimdan bazilari mevcut, birkac makyaj ürünü daha var, gözümden kacmis fotoyu cektikten sonra farkettim.
Sirayla üst soldan saga dogru bahsedecek olursam: 
1. ve 2. sac maskesi, en bastakinin sampuani da var alt sirada, o altin rengi olanin sampuanini da denemeyi planliyorum evdeki bitince. Gayet iyiler ;)
3.sü mis gibi gül kokulu dus jeli, gercekten kokusu harika, bitince devamini almayi düsündüklerimden. 4. ve 5. yüz maskeleri düzenli kullanmiyorum ama özellikle yine pembe olan gül serisi favorim. 6. ürün ise bir dis macunu, biz bunu kullanali baska dis macunu almak istemiyoruz. Daha önce de Himalaya diye bir markanin dogal dis macununu kullaniyorduk ama bu özellikle tat olarak daha bize hitap etti, bazi dogal macunlar gercekten agir tatlarda olabiliyor... Dayim bi kez kullandi ve bu macun cok iyiymis nerden aldiniz, diye sordu :)

Gelelim alt siraya, en soldaki 1. ve 2. ürünler sampuan, birinciye kizim bayiliyor mis gibi elma kokulu, digeri de benim yine gül serisinden begendigim. 3.sü cilt temizleme sütü, her türlü makyaji rahatlikla cikarabilirsiniz, gerci bir süredir bunu ikinci plana attim, Logona diye bir markanin gül ve aloe vera suyu ile temizliyorum cildimi, hem kokusu hem daha temiz his vermesi bakimindan...
4. ürün ise pek nemlendirici sürmeyen benim bazen yüzümde kuruluk olunca mecburiyetten kullanmak zorunda oldugumu bildigimden, bari sürünce parlamasin diye aldigim matt duran nemlendirici. Yani krem sürdügünüz pek belli olmuyor, yazin pek kullanma geregim olmadi ama artik havalar serinliyor eminim daha cok elime alacagim. 5. ve son ürün ise erkekler icin yüz nemlendiricisi, esim bazen krem sordugundan cildi kurulasinca bari benimkileri kullanmasin diye bunu almistim ama cokta istedigi seviyede nemlendirmiyormus öyle diyor ^^ 6. ürün ise Deo Roll on yine gül serisinden, yaz boyu cok memnun olarak kullandim.

Kisa ve öz, bu marka güvenimi kazandi ;) %100 dogal sertifikali, silikonsuz, mineral yagsiz, glutensiz, vegan, hayvanlar üzerinde test yapmayan... Ayrica herkesin alabilecegi fiyatlarda, daha ne olsun :)


0

Okul Basladi


Ve blogcu sabah gözlerini actiginda bakar ki kizinin okul saati gelmis. Usulca kizini okula götürecek olan tüm gece battaniyeye dolanip duran ve yanindakinin üstünü acan (!) baba kisisini cagirir. Zaten son zamanlar yataktan yavas kalkmalarina sinir olmaktadir ve cagirmalara tahammülü yoktur. Hele de odada uyuyan Mahir prens varsa o odada cit cikarsa gözler ayri bir irice bakar ses yapan kisilere. 
Eee hadi adam kalkti, sen kalkmiycak misin? diye sorar kendine...Kizin ortaokul 2. sinifa bir kez baslayacak (insallah yani) :P Bu ani kacirma, hayat gidiyor zaten hizlica, ne ani biriktirdiysen kardir deyiverir blogcu kisisi ve bir hisimla oldugu gibi sessizligini de korumada usta sekilde odadan cikar. Henüz gitmemis olduklarini görünce sevinir, cünkü güzel dilekler esliginde bir sarilma anisi biriktirebilecektir :) 
Ee gittiler simdi nolcak diye kalir ortada, uykusu da kacmistir. Bari bloga yazayim der Mahir prenste uyuyorken. Kahvalti arkadasi da zaten okula baslamistir, bundan sonra daha cok ogluyla kahvalti edecektir cünkü esi sabaha dogru isten geldigi icin ogleden sonra kahvalti etmektedir ki o da malum (blogcunun iyi günüyse...). 
Hee tabi bu konuda da dertleri vardir. Neden yilin 363 günü sanki kahvalti hazirlamak onun görevidir, neden! 350 olsa ici daha mutlu olacaktir halbuki :P Hadi 15 kez de disarida yenildigini sayarsak, 335 kaldi o daha süper, ee misafirlige de gidilir fln derken o kahvalti 300'e düser. Ama yani tamam kahvalti hazirlamayi da sever kendisi en sevdigi ögündür de buna ragmen o masaya oturulup eli ayagi tutmuyorcasina beklenmesi gicigina gitmektedir ki neden birkac yil öncesi böyle bekleyis yoktu da artik var? Tamam bu sorunun cevabini biliyordur...Iste tam bu kisimda okuyucuyu hayal kirikligina ugratip neyse deyip simdi karnindan gelen sesi dinlemek istiyor, mutfaga gidiyordur blogcumuz. 
Hee bayramin son günü oldugunu da unutmamis, büyüklerin ellerinden kücüklerin yanaklarindan öpüyor :)

0

Dertleselim



Merhaba sevgili okuyucu, hadi gel biraz dertleselim seninle?
Dertlesmek deyince olumsuz birseyler ortaya dökülecekmis gibi sanki degil mi? 
Önce birkac hafta geriye dönüs yapacagim günümüzdeki dizilerin yaptigi gizem gibi ^^

Türkiye'ye gittik, ilk kez önceden planlanmis bir tatil yapacagimiz icin ayri heyecan vardi...Ilk kez deyince belki sasiran olacaktir ama cidden hic tatil yapmadim öyle otelde kalmali falan...
Sonrasi kayinbabamin ölüm haberini aldik yolda, bu biraz ani oldu tabi ama ölüm haber mi veriyordu ki...(Lütfen ruhuna birer Fatiha okur musunuz?)
Yillar olmustu bir cenazede bulunmayali. Insan ölüme yaklastikca daha bir duygu karmasasi yasiyor, gidenin tam olarak gittigine inanamiyor bir süre...Ve gercekle yüzlesiyor vakit gectikce, cünkü koskoca bir : "Hayat Devam Ediyor" var.

Bu konunun haricinde anladigim birsey vardi ki bazi yakinlar aslinda yakin degiller. Kalbinin ritminin ayni ritmlerde attigi kisiler var ve bir de o ritmi bozanlar. Tatsizlik olmasin diye sustuklarin. Akil yasta, basta, diplomada, endamda, statüde degil sadece insanlikta...
Ve düsündüm de cevremde ne kadar gücsüz kisiler var, yani birini örnek almam gerekse kimi alabilirim diye düsündüm, yok! Aksi gibi benim örnek olmam gerekenler, alttan almam gerekenler cok...Demek bazen üzerimdeki yorgunlugun cevabi da bunda gizliydi. Güclü olmasi gereken konumuna itilmisim ve mecburi görevimmis gibi kalmisim oralarda. Bundan demek bazen koyverip aglama isteklerim, daglara tirmanip bagirma isteklerim, cit kirildim'ligim,...
35 yas psikolojisi mi bu, artik sadece huzur verenler olsun cevremde istiyorum. (Yasimi da söylemis oldum, güya hep 30dum :P)
Neyse sevgili okuyucum, bu kadar yeter bugünlük, geriden basladim ama bugüne gelemeden bitti yazim, ayni gecmis ve gelecek yüzünden gününü yasamayi kaciranlar gibi hissettim kendimi suan...

Biraz da sen anlat? Ne olursa olsun gececek, kiymetini bil eger suan güzel bir gündeysen.
Ve tesekkürler beni okuyup hissettigin icin...


Back to Top