6

Amigurumi Kuzucuk


Bu yazimda sizleri "Şapşi" ile tanistiracagim :)
Hamileligin bulantili dönemlerinde, cok cok oturup uzandigim icin elimde oyalanirim, kafam dagilir diye baslamistim örmeye ve ne zamanki bulantilar bitti bir kenara koydum kendisini yarim yamalak :P
Bu aralar artik gözüme takilip duruyordu "bak burada yarim kaldim, ör beniiii" diye :P Hem bir yarim is daha tamamlanmis oldu bitince..

Ismi neden Şapşi bilmiyorum, örme esnasinda icimden ona öyle demek geldi ^^
Bitirince kizim hemen oynamaya basladi bile :) Onun begenmis olmasi beni mutlu etmeye yetti, hem sonra kardesi dogunca o da oynarmis :)


Kuzucuk birini kirmis olmali, o sebeple biraz düsünceli ve hüzünlü duruyor :P Ama kendisini affetirmek icin elinden geleni de yapmaya hazir ;) Hatasiz kul olmaz, önemli olan hatasinin farkina varip telafi etmeye calismak ve bir daha yapmamak degil mi :) ^^

--> Kendisinin bir baska pozunu Facebook'taki fotograf sayfama da ekledim
(Photolog Sultan).

Diger ördüklerimden bazilarini da görmek isterseniz BUYRUNUZ.


Bu yazinin sizlere biraz nese, keyif ve gülümseme katmasi dilegimle...
Sevgiler :)
3

Sayısız Nimetten Biri


 Rabbim bizlere sayisiz nimetler vermis hamdolsunki, bunlardan bazilari varki belki üzerinde düsünmezsek farkinda dahi olamiyoruz, kiymetini bilemiyoruz...

Bazi günler canimiz fena aciyor, karanliklarda ve dibe cökmüs gibi hissediyoruz, hersey üstümüze üstümüze geliyor, hicbirseyin bizi mutlu etmedigi anlar...Ve sanki o anlari yasarken hic ama hic gecmeyecekmis gibi uzun geliyor. Birgün gelip biz yine gülecegiz, yiyip icecegiz, kahkaha atacagiz, gezip tozacagiz diye bunlarin hayalini bile kuramadigimiz oluyor. Ama Rabbim "unutma" nimeti sayesinde bizlerin yarasina merhem oluyor, karanligimiza isik saciyor yeniden...Cikiyoruz o derin kuytulardan ve geriye bakinca anliyoruz ki hicbirsey kalici degil.
Zor anlarda sabretmenin önemi daha da artiyor, yanlarimizda kimler gercek görüyoruz...Belki bir iki el bize uzanip "nasil olursan ol ben buradayim, yanindayim" diyor ki onlar iste hayatimiz boyu hic kaybetmememiz gerekenler...Onlarla hafifliyor belki bir nevi hersey ama asil buyuk nimet "unutmaktir"...

Ya tersi olsaydi, hersey ayni yasandigi gün gibi taze kalsaydi icimizde bir yerlerde? Nasil tasirdik onca yükü hergün hergün, nasil yasamaya devam edebilirdik, nasil gülebilirdik yeniden, nasil sevebilirdik nefretlerden sonra...
Hic düsündünüz mü bunu? Hepimizin küllenmis nice yasanmisliklari var degil mi?

Rabbimizin merhameti ve sevgisi herseyde mevcut, görebilene...

4

Instagram Post-4


Instagram hesabi olmayip birazda olsun oradaki paylasimlarimdan da haberdar olmak isteyenler icin yine bir post hazirlamak istedim... Umarim sizlere keyif verir :)


❥ Kizima dair 3 kare :) Kitap okumayi sevmesi beni mutlu ediyor, hayati boyu bol okuyan bir insan olmasini dilerim...


❥ Mutfagimdan 3 kare :) Gül seklinde erikli milföyler, ispanakli yumurta ve besamel soslu mantarli krep...


❥ Ogluma dair 3 kare :) Ilk aldigim kiyafetleri, koskoca top gibi bir göbek ve 30. hafta okumalik :) :P


 ❥ Ciceklerime dair kareler olmadan olmaaaz :) Cicekleri cok seviyorum, Rabbim iyiki yaratmis onlari...


❥ Kitaplar...Bögürtlen Kisi (Sarah Jio), Aile Risalesi (Seyda Muhammed Konyevi), Ask Bir Davaya Benzer (H. Nur Artiran).


❥ Son olarak bana dair 3 kare ile kapanis yapiyorum :)


Daha önce buna benzer paylastigim üc yazinin da linkini ekliyorum: 


Hayirli, saglikli, bereketli, mutlu, renkli ve bol gülümsemeli bir Cuma diliyorum :)


4

Mutlu Abla


Bu yazimda kisaca kizimin penceresinden kardesini bekleyisini konu edinecegim.

Daha önce de belirttim mi bilmiyorum, 5 yasindan itibaren arada bir kardes istedigini hem belli eder hem dile getirirdi...Hatta dua ederdi bunun icin :) Biz ama biraz daha vakte ihtiyacimiz oldugunu düsünüp pek orali olmazdik. Kizim ne zamanki okula basladi ya da etrafimizda kardesi olan cocuklar cogaldi onlara imrendigini daha bir hissettim.
Gercekten de kardes bambaska birsey, bunun eksikligini ailenin tek cocugu olanlar bilirler...

7 yasinda artik onun harika bir abla olabilecegini düsündük ve Rabbimin de nasip etmesiyle hamilelik haberi hepimizi ama en cok onu mutlu etti :) Daha ilk zamanlardan hayaller kurmaya basladi, kardesiyle neler yapabilir, bana nelerde yardimci olabilir...vs.
Hic olumsuz bir düsünce ya da duygusunu görmedim insallah dogum sonrasinda da ayni sekil devam eder :)

*Mesela bu aksam havai fisek izlerken "korkma kardesim" diyerekten karnimi oksadi, kendisi kücükken korkardi cünkü...
*"Simdi oyuncak bebekle oynuyorum, yakinda gercegi olacak evimizde", gibi mutlulukla söylendi bir gün...
*Arada göbegimin hareketlerini sorar... Birseyler konusup, oksayip ya da sarki söyleyip kardesi tepki veriyormu takip eder...
*Ona masal okumayi, kiyafetlerini giydirmeyi, mama yedirmeyi, oyunlar ögretmeyi...vs. hayal eder.

Hamilelik sürecini benimle beraber gözlemliyor, bu kadar zor oldugunu tahmin etmiyormus :) Benden duyup söyledigi bir cümle de var "Zor ama cok güzelmis ^^
Karnimin iriligine sasiriyor bazen, "anne son aylar daha da sisecek, yürüyemezsin böyle gidersin bak" deyip taklit yapiyor, bir de agrilarim da artarmis, sanki cok deneyimli ya :)) :P
 Cok cocuk seven bir yapisi var, oyun oynarken bile kendisinin 4-5 cocugu oluyor ^^
"Belki birgün 3. cocugumuzda olur" diyor, ben ise " kizim dur bi karnimdaki cikmadan daha ne planlar yapiyorsun, Allah olmayanlara versin önce" diyorum :P

Canim kizim, ne de yakisacak ona ablalik ve kardesi ne kadar sansli olacak böyle bir ablaya sahip oldugu icin :) Dilerim ki iyi-kötü günlerde hep birbirlerine kenetlensinler...

Kizim ilk cocuk oldugu icin elbet onda daha fazla hatalar yapmisizdir, bu defa biraz daha tecrübeliyiz bakalim nasil olacak...
Rabbim hepimize evlatlarimizi saglikla ve hayirli sekilde yetistirebilmeyi nasip etsin.

2

Gül Kokulu Paket


Yillardir ara ara mektuplastigim güzel yürekli dost bana yine posta gönderdi gecenlerde...Sürpriz yapti, mutlu etti, gülümsetti, duygulandirdi...O bana zaten simdiye dek hep güzellikler ve Dua'lar katti :)

(Kendisinden gelen diger postalar: Mektup1, Mektup2, Mektup3...)


Postanin icerigi böyle, gördügünüz gibi bayagi kalabalik ve emek verilmis...

Uzunca yazdigi samimi mektuptan mi, anneciginin el emegi oglusum icin ördügü süveterden mi baslasam, kendi elleriyle süsledigi kutudan mi, yoksa kizim icin yaptigi sac bandindan mi...Gül kokulu seccade ve tesbih hemen kullanilmaya baslandi bile :) O citir elma ise cok lezzetli, bitmesin diye az az bikac kez kattik yogurdumuza :P Kizimin rengarenk tunigi bayramligi oldu :) Güzel bir kitap ayraci daha eklendi kitapligima...Amigurumi dergisi ise kesinlikle isime yarayacak ;) Mavi saksiyi oglumun esyalari icin kullanmayi düsünüyorum (coraplari, yani kremleri...). Kizima namaz kitapcigi ve Peygamberimiz hakkinda cizgi roman, ilk gün ikisini de okudu hemen :) Iste devamini da siz fotografta görüyorsunuz...

Mektuplasmanin ne kadar güzel oldugunu her defasinda yasiyor insan, hem hediyelesme sünnetini yerine getirmis oluyoruz hem de teknolijinin tüm ilerlemisligine rest ceker gibi uzun yollara posta atiyoruz :) 

Rabbimden dilegim dostlugumuzun birbirimize hayirlara vesile olarak devam etmesi...

Cok tesekkür ederim prenses Mehlika'nin güzel annesi, Allah herseyi gönlüne göre versin :)

Back to Top