Di$ Maceram basladi

Di$ desem size ne dersiniz?
Di$ temizligine ve sagligina önem verenleriniz coktur eminimki!
Ben cok önem veririm mesela..

Zamaninda dis cektirmemek yüzünden ..vs. disimin birinde biraz üstten cikma durumu olmustu.
Yani sagdaki köpek disi denilen yerdeki disim cok az yukaridandi.
20’lik dislerde cikinca üstte birde hamilelik sonrasi dahada bir haller oldu dislerime ve dis etlerime. Üst disler iyice daraldi ve ön dislerim yamulmaya basladi cok milimetrikte olsa farkediliyor.
Derken yok olmuyor böyle dedim kendime!
Bir disciye gitme zamani geldi geciyor...

Disci korkusu vardir cogumuzda!
Bendede vardi!
Discilerde bayilirdim hatta Tr’deyken.
Sadece en son bir disciye gitmistim seneler önce orada bir dolgu icin ve o cok iyiydi.
Ilk onda alismaya adim atmistim aslinda.
O zamanlar bu sag üstteki dis icin disci `` ben senin yerinde olsam onu aldirip yerine yaptirmak istemem demisti `` ve öylece vazgecmistim.
Ama dedigim gibi hamilelikte ve 20 liklerle insanin disleri degisiyor bayagi.

Kendime bir disci buldum öncelikle.
Ilk gittigim gün daha doktor giristi hemen, buraya dolgu yapalim dedi hemen yapti, sonra dis temizleme yapti, sonra dislerin kalibini aldi..vs. bir sürü seyle basladim ilk günden!

Baktimki korkulacak hicbirsey yokmus!
Baska birgün sirf dislerimin resmini cektirmeye gittim oraya gene.
Yani ben istemedim tabi doktor yapiyormus bunu, benim gibi tedavi uygulayacagi hastalara.
Agzim iyice gerildi o gün.
Üstleri ayri cek, altlari ayri, yandan gülerek önden ,agzi kapali halde, acik halde...vs. bir sürü tiplere girdim o gün tuhafti.

Doktor 20 likleri alacagiz üstten dedi sonra gerekli temizlik dolgu isleri varsa onlarida halledip dis teli takicaz dedi.
Gecen gün 20 liklerden biri gitti.
Cok korkuyla gitmistim cektirmeye, 20 lik disler zor cekiliyor ..vs. de duymustum ve okumustum ondan sanirim tedirgindim. Ama dolgu yaptirmaktan hayli hayli kolaydi.

Discim iyi bir bayan.
Bakiyor ve ne gerekliyse onu yapmaya koyuluyor hemen.
Yani isini iyi yapan biri! Eve yakin olmasida cok kolaylik oldu bana.

Bunlari uzun uzun yaziyorumki, disci korkusu olanlar icin özellikle!
Yani benim gibi daha önce bayilan ayilan varsa hic gerek olmadigini söylemek istiyorum.
Hemde bu dis teli tedavisi gerekli birileri varsa hic gecikmeden bu yola koyulsunlar diyorum.
Burada ( Viyana’da ) 50 yasinda bile dis teli takan var inanin bana!
Bende sanirim 1-2 yil falan dis teli takicam.
Bakalim nasil oluyormus!?
Bunlarida zamanla yazicam…

Uzun sürecli bir tedavi oldugundan bunun icin bir kategori olusturucamki bu konuda ilgili olanlar kolay ulasabilsin diye!

Dislerinize iyi bakin diyorum simdilik:)
Saglicakla ve sevgiyle...

Kizima yaptigim Bebek nasil?

Ki$ olurda örgü yapilmaz mi?!
Bende her kis yaptigim gibi gene örgü birsey yapayim dedim.

Bu yilda kizima bebek örmek istedim.
Daha öncede ören biri olarak ayni sekil yaptim bu bebegide, yani teknik olarak.
Aslinda süslenecek birkac seyi kaldida, elime almadim daha, küpe yapacaktim boncuklardan, kazaginin önüne desen yapacaktim falan…
Kizimla ismini `$ule` koyduk, söylemesi kolay diye.
Kizim ilk basta yabancilik cekti ama alisiyor gitgide $ule’sine J
$ule'nin pozlari nasil bu arada, fotojenik mi? :)
Cocugu olan herkes bu tip birsey yapsin benceJ

Örgü dedimde kizimin bu eldivenlerinin resmini eklemek istiyorum,
belki örnek almak isteyen olur.
En cok süsleme sekli hosuma gitti o yüzden aldim bu eldivenleri, örgüyü iyi yapanlar sizde buna benzer yapin cocuklariniza,
yahutta hediye olarak bir cocuk sevindirmek istersiniz eminimki!...

Kutu kutu pensee

Evde kutular, kartonlar, eski birseyler birikir durur.
Bazen ben atmaya kiyamam, bunla birsey yapilir az üzerinde kafa yorsam derim.

Baktim kizimin cay kutulari cok oluyor, yani cok bitki cayi ictiginden
( günde 5 biberon iciyor rahat ).
Bu kutularda birsey saklanir diye düsündüm.
Yapiskan kagit vardi evde, onla kapladim kutunun dislarini. Dis desenleri ayni oldu, iclerinede cesit cesit istedigimi koydum, disinada isim yazdim yapistirdim.

Cok kullanisli oldular ;)

PoRTaKaLim aKLiMa GeTiRDiKLeRi

Mutfak penceremin önünde etrafi izleyerek portakalimi soyuyordum.
Portakalin kabuklarinda olan o minik gözenekler patladikca ve kokusu buram buram yayildikca ben gecmise dogru yolculuga ciktim hemen.
Portakal ve mandalina kabuklarini güzine adi verilen sobalarin üstüne koyardi annemler ve yasli büyüklerimiz.
Öylede güzel koku yayilirdiki eve, her taraf mis gibi portakal kokardi evde.
Ve düsündümde o koku bence iyi geliyormustur saglik olarakta insana.
Simdi ise oda parfümleri var, icinde bilmem nelerin bulundugu!!!
Hic saglikli bulmuyorum!

Neyse iste sonra yemeye basladim portakalimi ve bu defa baska bir tarihe gitti aklim.
Annem haftada birgün alisveris ( Carsamba ) gününde eve gerekli herseyi alirdi. Özellikle meyveleri iyi hatirliyorum.
Meyveyi oldum olasi acayip seviyorum. Meyvesiz ev bombos benim icin sanki!
Annem o aldigi meyveleri bölüstürürdü 3 kardes olan bize. Hepimiz esit yiyebilelim diye sanirim.
En önce meyvesini bitiren hep bendim, hatta ilk gün hepsini bitirirdim ve sonra diger alisveris gününe dek beklemek zorunda kalirdim.
Annem kendileri icin zaten az ayirirdi meyve ve ondan yine verirdi bana.
Düsündümde, o zaman belki 2 portakal, 2 elma, 3 mandalina düsüyorsa bir haftalik kisi basina, simdi diyorum cok sükretmem gerek! Istedigim kadar meyveyi alip yiyorum, saymama gerek kalmiyor. Allah’im cok sükür diyorum, bulamayanlarada ver!

Cocuk yetistirmek, hepsini doyurmak, gecinmek artik kolay sey degil! Hatta bunlarin disinda evliligi sürdürmek bile zorlasti! Sorunlar artti!
O eski güzinenin basinda meyve yiyen cocuklar artik kolay kolay böyle seylerle belki mutlu olmuyor daha!
Neden hep eskilere özlem duyulur sizce?
Acaba büyüdükce daha mi kötü her zaman?

Bu satirlari potakalimi yiyerek tamamladim, aklima gelince hemen Pc’yi acip unutmadan yazayim dedim.

Okul ve Arkadasliktan...

Ilkokulum biraz icine kapali bir ögrenci olarak gecti. Ortaokulda yavastan acildim ve en son lisede eskisine göre daha konuskan biri oldum, hatta siir bile okudum tüm okulun karsisinda, ögretmenlerle ilgiliydi ve kendim yazmistim.

Lisede ögle paydoslarinda birkac arkadasimla birlikte yerdik icerdik, belirli gruptuk gibi birsey yani.
Okulun önünde tek tek meyve satan bir dede vardi, ondan ayva- nar..vs birseyler alirdik.
Biraz ileride bakkal vardi ve oradada köfte ekmekler acayip giderdi, ceyrek alirdim genelde.
Bazende evden getirirdik yanimizda ekmek ici birseyler.Benim Termos’ta sicak süt götürdügüm bile olmustur okula hehehe.

Doyduktan sonra az gezinirdik disarida, bir Pastanede oturup dondurma yerdik yazlari.
Parasi olmayan digerinden borc alirdi.
Derslerden, ögretmenlerden, bazende erkeklerden(cok nadiren:P) konustugumuz olurdu.

Lise bitincede yazlari görüstük arada. 10 Temmuz saat 13, Yesilirmak kenarindaki bir cay bahcesinde bulusacaktik her yil!
Ama ne mümkün!
Simdi o grup ne mi oldu?!
Biri ( icimizdeki en güzeli ) liseden bir süre sonra evlendi ve suan 2 cocugu var (Allah bagislasin). Bir digeri Istanbul’da okudu ve bir süredir calisiyor orada, o da ailesinden uzakta yani. Ötekiside okudu ve sonra evlendi.

Vee ben liseden sonra Üni.sinavlarina girdim, eften püften bölümlere tutuyordu puanim, bende 3. kez girdim ve o yil tercih bile yapmadan evlendim.
Burada(Viyana’da) devam ederim diye düsündüm ama ...
Üni.ye kayit bile oldum ama gitmedim, bazi sartlardan gidemedim, hemde arkamda güclü destek yoktu!
Cok pismanim ama...
Keske az daha kendimi motive etseymisim, isin kolayini secmisim!

Veee simdilerde tek Istanbul’da calisanla görüsüyoruz Msn’den. Bazen gidince Tr’ye orada.

Arkadasliklar cok önemli benim icin!
Hic söyle bir ömürlük yakinimda olan arkadasim olmiycakmi diyorum...

Esimle arkadas gibi olsakta biraz, onun yeri ayri!

Hayirlisi tabiki! Arkadasla iyi olmayacaksa hic olmasin diyelim...

Ayrica bu bloglar sayesinde cok iyi insanlar tanidigimida belirtmeden gecemeyecegim, onlar biliyorlar kendilerini.